Portugal

Hoe heerlijk kan een vakantie zijn? Heerlijker dan onze vakantie naar Portugal kan niet. Ons verblijf was een heus paradijs met prachtige bloemen, vruchtenbomen, zwembad, Efteling-huisjes en veel zon. Alleen al daar rondlopen tussen die geuren en kleuren was heerlijk. De tuin werd goed onderhouden en elke dag gesproeid, citroenen en amandelen voor de deur, en verderop een braakliggend stuk tuin met vijgen- en olijfbomen, zo voor het plukken.

Ik, Walter, Judith, Niels en zijn ouders bleken een gezellige combi. Niemand had haast, maar we waren ook niet lui. Dankzij onze gehuurde Ford Fiësta met Walter achter het stuur hebben we veel gezien van de omgeving: Loulé (loeleeloelee!) met z'n overheerlijke capuccino, saaie markt maar o zo leuke straatjes,
Portimao (portimiauw!) met z'n rotsstranden en vol Engelse toeristen,

Faro's historische centrum met uitzicht op het vliegveld, Silves met rood Moors kasteel en lekkere 'tosta mistas', Albufeira waar we met de auto verstrikt raakten in de steile smalle straatjes waardoor ik eindelijk een kat kon aaien, Parc Naturel de Ria Formosa met zoutpannen, flamingo's en getijdenmolen waar we ons waanden in Myst en Riven.

En niet te vergeten 'ons eigen' Sao Bras de Alportel. Een klein plaatsje met 3 supermarkten, lekkere taartjes en veel smalle straatjes. En ze rijden er als gekken!

Gelukkig konden we van de warmte en vermoeidheid bekomen in ons eigen zwembad. Als decadente toeristen dreven wij op luchtbedden, beschoten elkaar met waterpistolen en zelfs Judith ging met de voetjes van de vloer. Natuurlijk moesten wij wel ieder vliegje, wespje of sprinkhaantje redden van een jammerlijke verdrinkingsdood in onze priveezee.

Taalgidsjes kwamen ook van pas. Dachten wij eerst met veel Russische immigranten te maken te hebben... niets was minder waar. Portugees is een soort Spaans op zijn Russisch. Dus je leest Spaans, maar spreekt het Russisch uit. Dat lukte dus niet. Gelukkig zijn supermarkten overal hetzelfde en de Lidl (lidlidlidlidlidlidl) was vlakbij. Dus we hebben heerlijk gegeten. Walter maakte een ongeëvenaarde Kip Piri Piri, Judith en Niels trokken de kikkererwten open voor overheerlijke humus, en Heleen verraste ons met zalm met kruidenkaas. Ook UIT eten hebben we gedaan. Royaal getrakteerd door Niels' ouders genoten wij van Cataplan, vis en veeeeel vleesch. Vegetarisch kennen ze daar niet. Judith moest het berooien met een groot bord vol witlof, wat nog heel wat leek met die kaas erover heen. Dan maar weer een tosti. Ofzoiets.

De veranda was een drukbezette plek met veel spannende boeken, moeilijke Soduku's en glossy blaadjes. Tijdens de kaartspelletjes liepen de gemoederen hoog op als Eric weer eens won met hartenjagen, of als Judith verloor met 'spitten'. Gelukkig trokken de muurgekko's zich er niks van aan.

Nu, van achter mijn computer, met grijze lucht op de achtergrond en de winter in aantocht, droom ik lekker weer even weg naar die heerlijke tien dagen in dat kleine paradijs. Dit moeten we nog eens doen! Absoluut!